Nieuws

‘Twee crematies voor de prijs van 1!’ grapt de 73-jarige man met terminale longfibrose, als hij naar lucht happend meedeelt dat hij deze week euthanasie wil. Terwijl zijn familie al maanden doordrongen was van het idee dat hij elk moment aan zijn ziekte kon overlijden, gebeurde wat niemand verwachtte. Zijn gezonde 65-jarige vrouw was de nacht ervoor overleden aan een sepsis bij een banaal huidwondje.

Orthostatische hypotensie is een veelvoorkomend probleem en is geassocieerd met een verhoogd risico op vallen, cardiovasculaire aandoeningen en sterfte. Gebruik van medicatie kan daarbij een rol spelen. Uit een recente systematische meta-analyse blijkt dat bètablokkers en tricyclische antidepressiva vergeleken met placebo het grootste risico op orthostatische hypotensie geven. Het advies is om bij deze medicatie extra alert te zijn.

De regionale verschillen in incidentie van euthanasie zijn groot. Factoren zoals leeftijd, kerkbezoek en gezondheid spelen daarbij een rol, en waarschijnlijk ook het zorgaanbod. Daarnaast zijn mensen die de huisarts om euthanasie vragen en bij wie ‘voltooid leven’-problematiek speelt, vaak jonger dan gedacht. Dit komt niet overeen met het beeld dat huisartsen hebben. In elk geval is het belangrijk om tijdig en op een rustig moment met (oudere) mensen te praten over hun situatie en hun zorgwensen.

2022 is de 65e jaargang van H&W. In dat kader vroegen we enkele oud-hoofdredacteuren naar de opvallendste artikelen uit hun H&W-tijd. Dit keer is het de beurt aan Just Eekhof.

Triage bij mensen die vanwege kortademigheid de huisartsenpost bellen, vormt een uitdaging. Er is een scala aan onderliggende aandoeningen mogelijk, variërend van levensbedreigend tot medisch niet urgent. Zowel onder- als overtriage kan het gevolg zijn, waardoor de veiligheid en efficiëntie van de zorg in het gedrang kunnen komen. Daarom is in 2020 een onderzoek gestart waarin wordt bekeken hoe dit kan worden verbeterd.

Zowel typische als atypische antipsychotica hebben maar weinig effect op agitatie en psychotische verschijnselen bij patiënten met dementie en kunnen beter worden vermeden. Dat is de conclusie van een recente cochranereview. Het is goed om dit in het achterhoofd te houden.

Wie zijn de mensen die Huisarts en Wetenschap maken? Die elke 2 weken bij elkaar komen om artikelen te bespreken, te discussiëren over de ontwikkelingen in het huisartsenvak en te brainstormen over themanummers? In de serie Redactie in beeld stellen ze zich voor. Marian van den Brink, redactielid sinds maart 2018, is huisarts in Noord-Nederland en werkzaam bij de afdeling Huisartsgeneeskunde en Ouderengeneeskunde van UMC Groningen.

Een substantieel deel van de vrouwen is bereid om bij de behandeling van een urineweginfectie af te zien van antibiotica. Zij kiezen voor een andere behandeling, ook als die minder optimaal is maar wel antibioticaresistentie kan verminderen. Dat blijkt uit een recent preferentieonderzoek onder 833 Nederlandse vrouwen.

Noonansyndroom, myasthenia gravis of osteogenesis imperfecta: zomaar een paar voorbeelden van zeldzame ziekten. Herkent u deze ziekten als u ze tegenkomt in uw praktijk? Huisarts & Wetenschap besteedde in 2016 al eens aandacht aan zeldzame ziekten met een praktisch artikel over diagnostiek. Op 28 februari is het Zeldzameziektedag, een mooie aanleiding om hier weer eens bij stil te staan. U wilt immers ook de zeldzame aandoeningen niet missen.

Patiënten en artsen zijn beide voorstanders van samen beslissen. Zij verschillen echter in hun verwachtingen en perceptie over de mate van samen beslissen in alle fasen van het proces. Dat blijkt uit een vragenlijstonderzoek met stellingen over samen beslissen dat het Nivel en de VvAA hielden onder Nederlandse patiënten en artsen.

Bij besluitvorming over reanimatie zouden autonomie van de patiënt en samen beslissen een centrale rol moeten hebben. Uit kwalitatief onderzoek blijkt echter dat artsen het gesprek op een dusdanige manier voeren, dat vaak van geen van beide sprake is. Dat kan beter. Waar zit de ruimte?

Sinds de jaren tachtig is de incidentie van huidkanker in Nederland dramatisch toegenomen. Dat heeft onder andere te maken met veranderingen in ons gedrag (bruin worden wordt als aantrekkelijk gezien). Het is dan ook noodzakelijk om ons beter tegen de zon te beschermen. Dat geldt vooral voor kinderen, aangezien zonschade in de kindertijd de kans op huidkanker extra vergroot en kinderen (nog) niet in staat zijn zichzelf te beschermen. Dat blijkt uit het proefschrift van Karlijn Thoonen.